Als je pas begint, heb je een aantal adressen waar je knollen kunt bestellen. Geerlings in Heemstede is misschien de bekendste. Maar als op 15 december om middernacht zijn site opent, ben je vijf minuten daarna vaak al te laat voor een aantal soorten. Andere adressen zijn Zeeland Dahlia, Flower Farm of Kwekerij Schipper. Vroeger bestelde ik nogal eens in Groot-Brittanië, maar sinds de Brexit is dat verleden tijd. Een bijzonder adres is Gartnerei Peter (Haslhofer) in Oostenrijk. Prijzig, maar een geweldig assortiment. Of kom gewoon eens bij mij langs: misschien heb ik nog een paar knollen tegen donatie over (de tijd van weggeven aan ‘vreemden’ is voorbij – ruilen kan nog wél).

Eind april mogen de knollen de grond in, de top een drietal centimeter onder de grond. Eventueel een beetje bijbemesten met Bio-Culterra (een organische, samengestelde meststof). Met de stekken moet je wachten tot half mei vooraleer je ze in de grond zet.

En nu het slechte nieuws: slakken houden heel erg van jonge dahliascheuten. Het is geen overbodige luxe om elke avond op zoek te gaan naar die slijmerige beestjes. Biervallen (gebruik ik ook bij mijn aardbeien) werken goed. Of biologisch afbreekbare korrels. Om een en ander te omzeilen kan je je knollen thuis oppotten en pas uitplanten wanneer ze al groter zijn.

Vanuit de knol komt een aantal scheuten, de hoofdstengels. Bewaar er daar slechts drie van, anders krijg je een veel te wilde struik. Die stengels kan je dan boven het derde bladpaar toppen. Uit alle overgebleven oksels ontspringen nieuwe zijtakken. Daarna kan je voor een weelderige bloei de plant haar gang laten gaan. Wil je echter een mooie snijbloem, dan moet je de okselscheuten (de ‘dieven’) tot twee verdiepingen onder de bloemknop weghalen. Zo krijg je een bloem met een lange steel én gaat alle energie naar de bloem.

Een dahlia heeft steun nodig. Alleen de perkdahlia’s kunnen zonder. Zet er een stevige stok naast en bind een paar keer op. Eventueel bouw je zigzag, met takken allerhande, een soort van gaas rond de dahlia’s. Oogt heel ‘cottage-achtig’.

Graag leg ik een dikke laag champignonmest tussen de planten. Dat stimuleert het bodemleven, tempert de onkruidgroei en houdt het vocht goed vast.

In de loop van het plukseizoen mag je gerust een paar keer bijbemesten met BioCulterra en met patentkali of kieseriet. Ik las dat bespuiten van het blad met zeewierextract een gunstig effect op de gezondheid van de plant heeft. Daarom heb ik nu (2025) een liter ingeslagen. Op hoop van zegen.

Zoals gezegd heb je enorm veel verschillende dahlia’s. Kijk zeker eens bij de voormelde kwekerijen. Zelf houd ik bijv. heel erg van baldahlia’s. Maar eigenlijk ook van de semi-cactussoorten. Een soort die zeker een aanwinst is, dat zijn de halskragen (Pooh, Teesbrooke Audrey, Don Hill …). Trekken tijdens de bloei vlinders, bijen en andere insecten aan. Nuttig en mooi. De ‘klassieke’ dahlia geeft haar stuifmeel pas na de bloei prijs en dan is de bloem meestal al in een of andere vaas beland…

Er valt nog zoveel meer over de dahlia te vertellen, maar dat kan het beste tijdens de zomer, tussen de dahlia’s zelf, gebeuren. Maar één ding is zeker: als je bloemen in je tuin zet, dan moet daar zeker een aantal dahlia’s bij zijn. Ze stellen jou nooit teleur. Geniet ervan!